Courtney Di Creissant

Konu: Courtney Di Creissant Salı Ekim 06, 2009 1:49 pm

Adınız Soyadınız: Courtney Di Créissant
Soyunuz: Melez
Fiziksel Özellikleriniz: Pek öyle ilginç, farklı ya da güzel bir yönüm yok bana göre. Bilindik bir kızım. Açık mavi -çok hafif yeşil- ve sarı-kızıl düz saçlarım var. Orta uzunluktayım. Yaşıma göre normal bir yerde. Açık tenli sık gülümseyen biriyim. Daha ne olsun. Sonuçta görünüşüme göre yargılamayacaksınız ya beni.(?)
Dış görünüşünüz:
Spoiler:
Kişisel Özellikleriniz: Dışarıdan bakıldığında sessiz ve sevimli görünebilirim. Tamam, belki içten de biraz öyleyimdir fakat bu kelimeler beni sınıflandırmaya asla yetmez. En başında değer verdiğim insanlara karşı son derece sadığımdır. Onlar için yapmayacağım şey yoktur. En korkunç tehlikelere bile hiç düşünmeden göğüs gerebilirim. Çoğunluk soğukkanlıyım. Her zaman kontrollüyüm. Çevremi görerek ve dinleyerek algılarım. Kolay kavrarım fakat istemeden de olsa insanları uğraştırabilirim. Beni anlamak çok kolaydır. Büyük yazılı, açık bir kitap gibiyim. Hafifçe göz gezdirseniz bile beni rahatlıkla öğrenebilirsiniz, ama genel olarak. Şu ana kadar beni tam anlamıyla anlayıp, tanıyabilen hiçbir insana rastlamadım. Rastlayabileceğimi de düşünmüyorum zaten ama kim bilir? İnsanlar zeki olduğumu söylerler. Bende öyle düşünüyorum fakat bunda ailemin de etkisi büyük. Beni, sürekli bir şeyler öğreterek büyütmüşlerdir. Şikâyetçi değilim. Genelde gezerek öğrettikleri için tatillerimin çoğu bol eğlenceli geçmiştir. İnsanlar beni nazik, sessiz ve kibar olduğumu söylüyorlar. Böyle söyleyince içten içe kahkahalar atıyorum. Hem kibarlığı hem de kurnazlığı içinde taşıyanlar var mı? Vardır elbet, işte bende onlardanım. Kendimi değiştiremem. Doğam bu… İncelik temelimde var. Zarafet ve nezaket… Kulağa ilginç geliyor ancak beni iyilik meleği olarak yargılamayın... Çok yanılırsınız.
Haydi! Benim sevmediğim özelliklerime geçelim. Bu konularda tarafsız olmam bir hayli zorlaşıyor ama ne yapalım? Elimizden geldiğince uğraşıyoruz biz de. Fazlasıyla alınganım. Yanımdan geçen bir kişinin ortaya söylediği bir sözde bile düşünmeye başlarım. ‘Acaba bana mı dedi?’,’Ben de öyle miyim acaba?’, ‘Ben, beni mi kastetti? Sanki bana bakıyor gibiydi.’. Bunlar genellikle telaş cümlelerim. Biraz da kızgınlık veya mutluluk cümlelerim var. Mesela; ‘Ne hakla bana böyle bir şey der?’ veya ‘Harika! Çok teşekkür ederim.’ Gibi. Gerçekten sinirlendiğimde ise sakinleşmem çok uzun zaman alıyor. Çok nadir de olsa, en çok kızgınlığımı dışa vurduğum zamanlarda, genellikle kendimi, birini veya kendimi savunurken buluyorum. Sesimi bir mil öteden bile duyabilirsiniz. Sonuna kadar mücadele ederim. Haksızlığı sevmem. Sevmediğim insanlara yapılanı bile, gerçi genellikle o sevmediğim insanlar ‘Ben kendimi savunabilirim.’ ya da ‘Sen ne karışıyorsun?’ gibisinden bana çıkışıyorlar ancak ben o an sadece gülmeyi yeğlerim. Sözde yardımcı olmaya çalışıyoruz ama umursayan mı var? Biraz çekingenim gerçi fakat iş savunmaya gelince birden değişiyorum işte. Ama özellikle bir profesörle karşı karşıya kaldığımda tıkanıyorum. Aslında daha rahat davranabileceğimin farkındayım ve davranıyorum da. Sadece iş sınıfın o atmosferine girince değişiyor. Bir de profesörün davranışlarına karşı fakat yine de ceza almaktan çekinmeyeceğim bir gerçek.
Aileniz Hakkında: Fransız bir ailem var. Annem de babam da hayatta. Bunu rahatlıkla söyleyebilirim çünkü acıklı hikâyeler dinlemekten bıktım usandım artık. Ailemizden ölen üyelerimiz var, konuya böyle başlayınca aklıma ilk gelen amcam oluyor tabii ki. Biz genellikle tarafsız bir aileyizdir ama arada bir az da olsa Aydınlık veya Karanlık taraf mensubu üyelerimiz de olmuyor değil. Amcam da ne yazık ki Aydınlık taraf uğruna can verenlerden bir tanesi... Belki de bu yüzden ara sıra eşi ile tartışıyordur. Oğulları, yani kuzenim hep bu durumdan şikâyet edip durur. Hiçbir zaman bana nedenini anlatmadı. Herhalde amcamın eşi Karanlık taraftan olduğu için geçinemiyorlardı. Yengem şu anda Azkaban'da hapis tutulmakta. Ailemizde bu tür durumlara çok sık rastlanmaz, bu yüzden bu konu bana oldukça ilginç geliyor ama hâlâ kuzenimin ağzından tek bir kelime bile alamamış durumdayım. Babama göre kurcalamamalıymışım. Peh! Ben her zaman denemeye devam edeceğim.
Şimdi gelelim meşhur soy ağacımıza. Aman ne meşhur(!). Küçük ve genelde tek çocukla soyunu devam ettiren bir aileden geliyorum. Ailemizde profesör, müdür, bakanlık çalışanı, dükkân sahibi, şifacı... Kısacası her tür meslekte iyi ya da kötü insan var. Ben bunlardan bitkilerle ilgili olanlara yatkınım, aslında İksir Profesörü olmayı bile düşünüyorum.
Neyse, bunlar önemli değil. En önemli konulardan birine gelelim. Melezim, Safkan değil, melez. Annem de babam da büyücü yalnız, ailede kofti veya muggle eşe sahip olanlar var. Bu sayede bir melez oluyorum.
Büyük çoğunluğu Hufflupuff ve Ravenclaw mezunlarından oluşan bir aileyiz. Farklı okullara gidenler ve az da olsa Gryffindor ile Slytherin mezunları da var, önemsiz. Ailem benim her şeyim.

Rpg Puanınız: 96

* IV. Sınıfa alabilir misiniz acaba? Ve sorun olmazsa Ravenclaw binasına alınmayı tercih ederim.

Konu: Geri: Courtney Di Creissant Salı Ekim 06, 2009 3:33 pm

4.Sınıf Ravenclaw